Κύκλωψ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	Κύκλωψ	οἱ	Κύκλωπες
γενική	τοῦ	Κύκλωπος	τῶν	Κυκλώπων
δοτική	τῷ	Κύκλωπῐ	τοῖς	Κύκλωψῐ(ν) & επικός:Κυκλώπεσσι(ν)
αιτιατική	τὸν	Κύκλωπᾰ	τοὺς	Κύκλωπᾰς
κλητική ὦ!		Κύκλωψ		Κύκλωπες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Κύκλωπε
γεν-δοτ	τοῖν		Κυκλώποιν
Και σπάνια (v.infr.) κατάληξη -οπα στην αιτιατική ενικού
3η κλίση, Κατηγορία 'κώνωψ' όπως «κώνωψ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Κύκλωψ < → λείπει η ετυμολογία

Κύριο όνομα

Κύκλωψ αρσενικό

• (ελληνική μυθολογία) Κύκλωπας, γίγαντας με ένα μάτι στη μέση του μετώπου

  ※  8ος αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 2 (β. Ἰθακησίων ἐκκλησία καὶ Τηλεμάχου ἀποδημία.), στίχ. 19 (στίχοι 19-20) Ἄντιφος αἰχμητής· τὸν δ' ἄγριος ἔκτανε Κύκλωψ
  ἐν σπῆϊ γλαφυρῷ, πύματον δ' ὁπλίσσατο δόρπον

  ὁ Ἄντιφος, κονταριστής, ποὺ ὁ Κύκλωπας ὁ ἄγριος

  τὸν ἔκοψε, καὶ δεῖπνο του τὸν ἔκαμε στὸ σπήλιο

  μετάφραση Αργύρη Εφταλιώτη

Συγγενικά

• Κυκλώπειος
• Κύκλωπες
• Κυκλωπία
• Κυκλωπικῶς
• κυκλώπιον
• Κυκλώπιον
• Κυκλώπιος
• κύκλωψ (με στρογγυλό σχήμα)
• Λαιμοκύκλωψ, -οπος

→ και δείτε τις λέξεις κύκλος και ὤψ

Δείτε επίσης

• Κύκλωπες στη Βικιπαίδεια 

Πηγές

• Κύκλωψ - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• Κύκλωψ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.