λεξικός

古典ギリシア語

語源

λέξῐς (léxis) +‎ -ῐκός (-ikós) < λέγω (légō)

発音

 

• IPA: /lekʰ.si.kós/ → /lex.si.ˈkos/ → /lek.si.ˈkos/

紀元前5世紀: IPA^(?): /lekʰ.si.kós/ 4文字目のιは曖昧な母音

紀元前1世紀: IPA^(?): /lɛkʰ.si.ˈkos/

4世紀: IPA^(?): /lex.si.ˈkos/

10世紀: IPA^(?): /lek.si.ˈkos/

15世紀: IPA^(?): /lek.si.ˈkos/

形容詞

λεξῐκός 男性, λεξῐκή 女性, λεξῐκόν 中性; 第1/第2変化; (lexikós)

1. 言葉（ことば）の。

第1/第2変化 of λεξῐκός; λεξῐκή; λεξῐκόν (アッティカ)

Number		Singular(単数)				Dual(双数)				Plural(複数)
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nom.(主格)		λεξῐκός lexikós	λεξῐκή lexikḗ	λεξῐκόν lexikón		λεξῐκώ lexikṓ	λεξῐκᾱ́ lexikā́	λεξῐκώ lexikṓ		λεξῐκοί lexikoí	λεξῐκαί lexikaí	λεξῐκᾰ́ lexiká
Gen.(属格)		λεξῐκοῦ lexikoû	λεξῐκῆς lexikês	λεξῐκοῦ lexikoû		λεξῐκοῖν lexikoîn	λεξῐκαῖν lexikaîn	λεξῐκοῖν lexikoîn		λεξῐκῶν lexikôn	λεξῐκῶν lexikôn	λεξῐκῶν lexikôn
Dat.(与格)		λεξῐκῷ lexikôi	λεξῐκῇ lexikêi	λεξῐκῷ lexikôi		λεξῐκοῖν lexikoîn	λεξῐκαῖν lexikaîn	λεξῐκοῖν lexikoîn		λεξῐκοῖς lexikoîs	λεξῐκαῖς lexikaîs	λεξῐκοῖς lexikoîs
Acc.(対格)		λεξῐκόν lexikón	λεξῐκήν lexikḗn	λεξῐκόν lexikón		λεξῐκώ lexikṓ	λεξῐκᾱ́ lexikā́	λεξῐκώ lexikṓ		λεξῐκούς lexikoús	λεξῐκᾱ́ς lexikā́s	λεξῐκᾰ́ lexiká
Voc.(呼格)		λεξῐκέ lexiké	λεξῐκή lexikḗ	λεξῐκόν lexikón		λεξῐκώ lexikṓ	λεξῐκᾱ́ lexikā́	λεξῐκώ lexikṓ		λεξῐκοί lexikoí	λεξῐκαί lexikaí	λεξῐκᾰ́ lexiká
Derived forms		副詞				比較級				最上級
		λεξῐκῶς lexikôs				λεξῐκώτερος lexikṓteros				λεξῐκώτᾰτος lexikṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.