προφορά

ギリシア語

語源

古典ギリシア語 προφορά (prophorá)

発音

• IPA(?): /pɾofoˈɾa/

名詞

προφορά 女性(proforá) (複数: προφορές (proforés))

1. (言語学) 発音。
2. (言語学) アクセント。

    προφορά の格変化

	単数(ενικός)	複数(πληθυντικός)
主格(ονομαστική)	προφορά	προφορές
属格(γενική)	προφοράς	προφορών
対格(αιτιατική)	προφορά	προφορές
呼格(κλητική)	προφορά	προφορές

派生語

• προφορικός (proforikós)

---

古典ギリシア語

語源

προφέρω +‎ 接尾辞 "-η"

発音

 

• IPA: /pro.pʰo.rá/ → /pro.ɸo.ˈra/ → /pro.fo.ˈra/

紀元前5世紀: IPA^{(?): /pro.pʰo.rá/ ambiguous vowel ά at 7}

紀元前1世紀: IPA^{(?): /pro.pʰo.ˈra/}

4世紀: IPA^{(?): /pro.ɸo.ˈra/}

10世紀: IPA^{(?): /pro.fo.ˈra/}

15世紀: IPA^{(?): /pro.fo.ˈra/}

名詞

προφορᾱ́ (属格 προφορᾶς) 女性, 第1変化 (prophorá)

1. 発音。発声。

ἡ προφορᾱ́; τῆς προφορᾶς (Attic) の第1変化

格 / #	Singular(単数)	Dual(双数)	Plural(複数)
Nom.(主格)	ἡ προφορᾱ́ hē prophorā́	τὼ προφορᾱ́ tṑ prophorā́	αἱ προφοραί hai prophoraí
Gen.(属格)	τῆς προφορᾶς tês prophorâs	τοῖν προφοραῖν toîn prophoraîn	τῶν προφορῶν tôn prophorôn
Dat.(与格)	τῇ προφορᾷ têi prophorâi	τοῖν προφοραῖν toîn prophoraîn	ταῖς προφοραῖς taîs prophoraîs
Acc.(対格)	τὴν προφορᾱ́ν tḕn prophorā́n	τὼ προφορᾱ́ tṑ prophorā́	τᾱ̀ς προφορᾱ́ς tā̀s prophorā́s
Voc.(呼格)	προφορᾱ́ prophorā́	προφορᾱ́ prophorā́	προφοραί prophoraí
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

派生語

• προφορικός (prophorikós)

諸言語への影響

• ギリシア語: προφορά (proforá)