ἄρρυθμος

άρρυθμος も参照。

古典ギリシア語

語源

ἀ- (a-) +‎ ῥυθμός (rhuthmós)

発音

 

• IPA: /ár̥.r̥ytʰ.mos/ → /ˈar.ryθ.mos/ → /ˈa.riθ.mos/

紀元前5世紀: IPA^{(?): /ár̥.r̥ytʰ.mos/ ambiguous vowel ἄ at 1, ambiguous vowel υ at 4}

紀元前1世紀: IPA^{(?): /ˈar̥.r̥ytʰ.mos/}

4世紀: IPA^{(?): /ˈar.ryθ.mos/}

10世紀: IPA^{(?): /ˈar.ryθ.mos/}

15世紀: IPA^{(?): /ˈa.riθ.mos/}

形容詞

ᾰ̓́ρρῠθμος (árrhuthmos) 男性, ᾰ̓́ρρῠθμος 女性, ᾰ̓́ρρῠθμον 中性; 第2変化

1. リズムのない。
2. 過度の。

第2変化 of ᾰ̓́ρρῠθμος; ᾰ̓́ρρῠθμον (Attic)

Number		Singular(単数)			Dual(双数)			Plural(複数)
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nom.(主格)		ᾰ̓́ρρῠθμος árrhuthmos	ᾰ̓́ρρῠθμον árrhuthmon		ᾰ̓ρρῠ́θμω arrhúthmō	ᾰ̓ρρῠ́θμω arrhúthmō		ᾰ̓́ρρῠθμοι árrhuthmoi	ᾰ̓́ρρῠθμᾰ árrhuthma
Gen.(属格)		ᾰ̓ρρῠ́θμου arrhúthmou	ᾰ̓ρρῠ́θμου arrhúthmou		ᾰ̓ρρῠ́θμοιν arrhúthmoin	ᾰ̓ρρῠ́θμοιν arrhúthmoin		ᾰ̓ρρῠ́θμων arrhúthmōn	ᾰ̓ρρῠ́θμων arrhúthmōn
Dat.(与格)		ᾰ̓ρρῠ́θμῳ arrhúthmōi	ᾰ̓ρρῠ́θμῳ arrhúthmōi		ᾰ̓ρρῠ́θμοιν arrhúthmoin	ᾰ̓ρρῠ́θμοιν arrhúthmoin		ᾰ̓ρρῠ́θμοις arrhúthmois	ᾰ̓ρρῠ́θμοις arrhúthmois
Acc.(対格)		ᾰ̓́ρρῠθμον árrhuthmon	ᾰ̓́ρρῠθμον árrhuthmon		ᾰ̓ρρῠ́θμω arrhúthmō	ᾰ̓ρρῠ́θμω arrhúthmō		ᾰ̓ρρῠ́θμους arrhúthmous	ᾰ̓́ρρῠθμᾰ árrhuthma
Voc.(呼格)		ᾰ̓́ρρῠθμε árrhuthme	ᾰ̓́ρρῠθμον árrhuthmon		ᾰ̓ρρῠ́θμω arrhúthmō	ᾰ̓ρρῠ́θμω arrhúthmō		ᾰ̓́ρρῠθμοι árrhuthmoi	ᾰ̓́ρρῠθμᾰ árrhuthma
Derived forms		副詞			比較級			最上級
		ᾰ̓ρρῠ́θμως arrhúthmōs			ᾰ̓ρρῠθμότερος arrhuthmóteros			ᾰ̓ρρῠθμότᾰτος arrhuthmótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

派生語

• ἀρρυθμέω (arrhuthméō)
• ἀρρυθμία (arrhuthmía)

諸言語への影響

• 現代ギリシア語: άρρυθμος (árrythmos)