addo

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: ADDO, Addo, addò, and addö

Afar[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /adˈdo/, [ʔʌdˈdɔ]
  • Hyphenation: ad‧do

Noun[edit]

addó f (plural addoodá f)

  1. juvenile female camel

Declension[edit]

Declension of addó
absolutive addó
predicative addó
subjective addó
genitive addó
Postpositioned forms
l-case addól
k-case addók
t-case addót
h-case addóh

See also[edit]

  • nargó (baby female camel)
  • alá (female camel)
  • erartó (old female camel)

References[edit]

  • E. M. Parker; R. J. Hayward (1985), “addo”, in An Afar-English-French dictionary (with Grammatical Notes in English), University of London, →ISBN

Latin[edit]

Etymology[edit]

From ad- (to) +‎ -dō (put).

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

addō (present infinitive addere, perfect active addidī, supine additum); third conjugation

  1. to add
    Synonyms: adiciō, applicō, contribuō
    adde huc (or istuc or eodem or eo)add to that
  2. to put, place, lay a person or thing to another
  3. to acquire
  4. to bring or add to; annex, augment
    Synonyms: adiungō, accēnseō

Conjugation[edit]

   Conjugation of addō (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present addō addis addit addimus additis addunt
imperfect addēbam addēbās addēbat addēbāmus addēbātis addēbant
future addam addēs addet addēmus addētis addent
perfect addidī addidistī addidit addidimus addidistis addidērunt,
addidēre
pluperfect addideram addiderās addiderat addiderāmus addiderātis addiderant
future perfect addiderō addideris addiderit addiderimus addideritis addiderint
passive present addor adderis,
addere
additur addimur addiminī adduntur
imperfect addēbar addēbāris,
addēbāre
addēbātur addēbāmur addēbāminī addēbantur
future addar addēris,
addēre
addētur addēmur addēminī addentur
perfect additus + present active indicative of sum
pluperfect additus + imperfect active indicative of sum
future perfect additus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present addam addās addat addāmus addātis addant
imperfect adderem adderēs adderet adderēmus adderētis adderent
perfect addiderim addiderīs addiderit addiderīmus addiderītis addiderint
pluperfect addidissem addidissēs addidisset addidissēmus addidissētis addidissent
passive present addar addāris,
addāre
addātur addāmur addāminī addantur
imperfect adderer adderēris,
adderēre
adderētur adderēmur adderēminī adderentur
perfect additus + present active subjunctive of sum
pluperfect additus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present adde addite
future additō additō additōte adduntō
passive present addere addiminī
future additor additor adduntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives addere addidisse additūrum esse addī additum esse additum īrī
participles addēns additūrus additus addendus,
addundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
addendī addendō addendum addendō additum additū

Derived terms[edit]

Descendants[edit]

References[edit]

  • De Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 7)‎[1], Leiden, Boston: Brill, →ISBN

Further reading[edit]

  • addo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • addo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • addo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
  • Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[2], London: Macmillan and Co.
    • to increase one's pace: gradum addere (sc. gradui) (Liv. 26. 9)
    • to be used with the conjunctive mood: adiungi, addi coniunctivo (Marc. Cap. 3. 83)
    • to succeed in encouraging a person: animum facere, addere alicui
    • to confirm, ratify, sanction something: fidem addere alicui rei

Welsh[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From earlier addaw, from Middle Welsh aðaw.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

addo (first-person singular present addawaf)

  1. to promise

Conjugation[edit]

  • Obsolete form of third-person singular present/future: eddy
  • Alternative form of verbal adjective 1: addewedig

Derived terms[edit]

Mutation[edit]

Welsh mutation
radical soft nasal h-prothesis
addo unchanged unchanged haddo
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading[edit]

  • R. J. Thomas, G. A. Bevan, P. J. Donovan, A. Hawke et al., editors (1950–present), “addawaf”, in Geiriadur Prifysgol Cymru Online (in Welsh), University of Wales Centre for Advanced Welsh & Celtic Studies