adhortatus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Perfect participle of adhortor

Participle[edit]

adhortātus (feminine adhortāta, neuter adhortātum); first/second-declension participle

  1. encouraged, stimulated, extorted

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative adhortātus adhortāta adhortātum adhortātī adhortātae adhortāta
Genitive adhortātī adhortātae adhortātī adhortātōrum adhortātārum adhortātōrum
Dative adhortātō adhortātō adhortātīs
Accusative adhortātum adhortātam adhortātum adhortātōs adhortātās adhortāta
Ablative adhortātō adhortātā adhortātō adhortātīs
Vocative adhortāte adhortāta adhortātum adhortātī adhortātae adhortāta

References[edit]