artius

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Adjective[edit]

artius

  1. nominative/accusative/vocative neuter singular of artior

Adverb[edit]

artius

  1. comparative degree of artē

References[edit]

  • artius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • artius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • artius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
  • Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • (ambiguous) learning, scientific knowledge is flourishing: artium studia or artes vigent (not florent)
    • (ambiguous) to be interested in, have a taste for culture: optimarum artium studio incensum esse
    • (ambiguous) to have received a liberal education: optimis studiis or artibus, optimarum artium studiis eruditum esse
    • (ambiguous) a taste for the fine arts: artium (liberalium) studium, or simply studium
    • (ambiguous) a connoisseur; a specialist: (artis, artium) intellegens, peritus (opp. idiota, a layman)