circummitto

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From circum- +‎ mittō.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

circummittō (present infinitive circummittere, perfect active circummīsī, supine circummissum); third conjugation

  1. to send around
  2. to outflank

Conjugation[edit]

   Conjugation of circummittō (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present circummittō circummittis circummittit circummittimus circummittitis circummittunt
imperfect circummittēbam circummittēbās circummittēbat circummittēbāmus circummittēbātis circummittēbant
future circummittam circummittēs circummittet circummittēmus circummittētis circummittent
perfect circummīsī circummīsistī circummīsit circummīsimus circummīsistis circummīsērunt,
circummīsēre
pluperfect circummīseram circummīserās circummīserat circummīserāmus circummīserātis circummīserant
future perfect circummīserō circummīseris circummīserit circummīserimus circummīseritis circummīserint
passive present circummittor circummitteris,
circummittere
circummittitur circummittimur circummittiminī circummittuntur
imperfect circummittēbar circummittēbāris,
circummittēbāre
circummittēbātur circummittēbāmur circummittēbāminī circummittēbantur
future circummittar circummittēris,
circummittēre
circummittētur circummittēmur circummittēminī circummittentur
perfect circummissus + present active indicative of sum
pluperfect circummissus + imperfect active indicative of sum
future perfect circummissus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present circummittam circummittās circummittat circummittāmus circummittātis circummittant
imperfect circummitterem circummitterēs circummitteret circummitterēmus circummitterētis circummitterent
perfect circummīserim circummīserīs circummīserit circummīserīmus circummīserītis circummīserint
pluperfect circummīsissem circummīsissēs circummīsisset circummīsissēmus circummīsissētis circummīsissent
passive present circummittar circummittāris,
circummittāre
circummittātur circummittāmur circummittāminī circummittantur
imperfect circummitterer circummitterēris,
circummitterēre
circummitterētur circummitterēmur circummitterēminī circummitterentur
perfect circummissus + present active subjunctive of sum
pluperfect circummissus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present circummitte circummittite
future circummittitō circummittitō circummittitōte circummittuntō
passive present circummittere circummittiminī
future circummittitor circummittitor circummittuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives circummittere circummīsisse circummissūrum esse circummittī circummissum esse circummissum īrī
participles circummittēns circummissūrus circummissus circummittendus,
circummittundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
circummittendī circummittendō circummittendum circummittendō circummissum circummissū

References[edit]

  • circummitto”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • circummitto”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • circummitto in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette