citatus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Perfect passive participle of citō.

Participle[edit]

citātus (feminine citāta, neuter citātum, adverb citātim); first/second-declension participle

  1. excited
  2. summoned
  3. cited

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative citātus citāta citātum citātī citātae citāta
Genitive citātī citātae citātī citātōrum citātārum citātōrum
Dative citātō citātō citātīs
Accusative citātum citātam citātum citātōs citātās citāta
Ablative citātō citātā citātō citātīs
Vocative citāte citāta citātum citātī citātae citāta

Descendants[edit]

References[edit]

  • citatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • citatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • citatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • the rivers flows with a rapid current: flumen citatum fertur
    • to lead the army with forced marches: citatum agmen rapere