commendo

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: commendò

Italian[edit]

Verb[edit]

commendo

  1. first-person singular present indicative of commendare

Latin[edit]

Etymology[edit]

From con- +‎ mandō (commit, intrust, enjoin).

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

commendō (present infinitive commendāre, perfect active commendāvī, supine commendātum); first conjugation

  1. to commend, entrust to, commit
    • 8 CE, Ovid, Fasti 6.53–54:
      “ipse mihi Māvors ‘commendō moenia’ dīxit
      ‘haec tibi. tū pollēns urbe nepōtis eris.’”
      “Mars himself said to me, ‘I entrust these walls to you. You will be mighty in the city of your grandson.’”
      (The poetic voice is that of Juno (mythology); “Mavors” is an ancient form of the name of Juno’s son, Mars (mythology); Juno’s grandson is Romulus.)
  2. to recommend
    Synonyms: suādeō, admoneō, moneō, conciliō, cēnseō, praedicō

Conjugation[edit]

   Conjugation of commendō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present commendō commendās commendat commendāmus commendātis commendant
imperfect commendābam commendābās commendābat commendābāmus commendābātis commendābant
future commendābō commendābis commendābit commendābimus commendābitis commendābunt
perfect commendāvī commendāvistī commendāvit commendāvimus commendāvistis commendāvērunt,
commendāvēre
pluperfect commendāveram commendāverās commendāverat commendāverāmus commendāverātis commendāverant
future perfect commendāverō commendāveris commendāverit commendāverimus commendāveritis commendāverint
passive present commendor commendāris,
commendāre
commendātur commendāmur commendāminī commendantur
imperfect commendābar commendābāris,
commendābāre
commendābātur commendābāmur commendābāminī commendābantur
future commendābor commendāberis,
commendābere
commendābitur commendābimur commendābiminī commendābuntur
perfect commendātus + present active indicative of sum
pluperfect commendātus + imperfect active indicative of sum
future perfect commendātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present commendem commendēs commendet commendēmus commendētis commendent
imperfect commendārem commendārēs commendāret commendārēmus commendārētis commendārent
perfect commendāverim commendāverīs commendāverit commendāverīmus commendāverītis commendāverint
pluperfect commendāvissem commendāvissēs commendāvisset commendāvissēmus commendāvissētis commendāvissent
passive present commender commendēris,
commendēre
commendētur commendēmur commendēminī commendentur
imperfect commendārer commendārēris,
commendārēre
commendārētur commendārēmur commendārēminī commendārentur
perfect commendātus + present active subjunctive of sum
pluperfect commendātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present commendā commendāte
future commendātō commendātō commendātōte commendantō
passive present commendāre commendāminī
future commendātor commendātor commendantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives commendāre commendāvisse commendātūrum esse commendārī commendātum esse commendātum īrī
participles commendāns commendātūrus commendātus commendandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
commendandī commendandō commendandum commendandō commendātum commendātū

Descendants[edit]

References[edit]

  • commendo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • commendo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • commendo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
  • Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • to confer undying fame on, immortalise some one: aliquem sempiternae gloriae commendare
    • to win renown amongst posterity by some act: nomen suum posteritati aliqua re commendare, propagare, prodere
    • to immortalise one's name: memoriam nominis sui immortalitati tradere, mandare, commendare
  • commendo in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[2], pre-publication website, 2005-2016
  • commend”, in The Century Dictionary [], New York, N.Y.: The Century Co., 1911, →OCLC.