conspicio

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From con- +‎ speciō.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

cōnspiciō (present infinitive cōnspicere, perfect active cōnspexī, supine cōnspectum); third conjugation iō-variant

  1. to see, watch, observe, perceive, catch sight of, look at with admiration or close attention, gaze upon, contemplate, behold, espy
    Synonyms: observō, servō, spectō, cōnspicor, cū̆stōdiō, intueor, animadvertō
    • 29 BCE – 19 BCE, Virgil, Aeneid 1.151–152:
      tum, pietāte gravem ac meritīs sī forte virum quem
      cōnspexēre, silent, arrēctīsque auribus adstant.
      Then, if by chance [the disorderly people] catch sight of some man, venerable in [his] piety and service, they [fall] silent, and stand straight with [attentive] ears.
      (Here, “conspexere” is a syncopated form of the third person plural perfect “conspexerunt.” Understand “quem” along with its prefix: “aliquem.”)
  2. to examine, consider
    Synonyms: aspiciō, lūstrō, perlūstrō, recēnseō, circumspiciō, obeō, īnspiciō, arbitror, cōnsīderō, reputō, exsequor
  3. (Passive with reflexive value) to attract attention, to be conspicuous, to be visible
  4. to comprehend, realize, notice
    Synonyms: cognosco, nosco, apiscor, teneo, comprehendo, accipio, concipio

Conjugation[edit]

   Conjugation of cōnspiciō (third conjugation -variant)
indicative singular plural
first second third first second third
active present cōnspiciō cōnspicis cōnspicit cōnspicimus cōnspicitis cōnspiciunt
imperfect cōnspiciēbam cōnspiciēbās cōnspiciēbat cōnspiciēbāmus cōnspiciēbātis cōnspiciēbant
future cōnspiciam cōnspiciēs cōnspiciet cōnspiciēmus cōnspiciētis cōnspicient
perfect cōnspexī cōnspexistī cōnspexit cōnspeximus cōnspexistis cōnspexērunt,
cōnspexēre
pluperfect cōnspexeram cōnspexerās cōnspexerat cōnspexerāmus cōnspexerātis cōnspexerant
future perfect cōnspexerō cōnspexeris cōnspexerit cōnspexerimus cōnspexeritis cōnspexerint
passive present cōnspicior cōnspiceris,
cōnspicere
cōnspicitur cōnspicimur cōnspiciminī cōnspiciuntur
imperfect cōnspiciēbar cōnspiciēbāris,
cōnspiciēbāre
cōnspiciēbātur cōnspiciēbāmur cōnspiciēbāminī cōnspiciēbantur
future cōnspiciar cōnspiciēris,
cōnspiciēre
cōnspiciētur cōnspiciēmur cōnspiciēminī cōnspicientur
perfect cōnspectus + present active indicative of sum
pluperfect cōnspectus + imperfect active indicative of sum
future perfect cōnspectus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present cōnspiciam cōnspiciās cōnspiciat cōnspiciāmus cōnspiciātis cōnspiciant
imperfect cōnspicerem cōnspicerēs cōnspiceret cōnspicerēmus cōnspicerētis cōnspicerent
perfect cōnspexerim cōnspexerīs cōnspexerit cōnspexerīmus cōnspexerītis cōnspexerint
pluperfect cōnspexissem cōnspexissēs cōnspexisset cōnspexissēmus cōnspexissētis cōnspexissent
passive present cōnspiciar cōnspiciāris,
cōnspiciāre
cōnspiciātur cōnspiciāmur cōnspiciāminī cōnspiciantur
imperfect cōnspicerer cōnspicerēris,
cōnspicerēre
cōnspicerētur cōnspicerēmur cōnspicerēminī cōnspicerentur
perfect cōnspectus + present active subjunctive of sum
pluperfect cōnspectus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present cōnspice cōnspicite
future cōnspicitō cōnspicitō cōnspicitōte cōnspiciuntō
passive present cōnspicere cōnspiciminī
future cōnspicitor cōnspicitor cōnspiciuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives cōnspicere cōnspexisse cōnspectūrum esse cōnspicī cōnspectum esse cōnspectum īrī
participles cōnspiciēns cōnspectūrus cōnspectus cōnspiciendus,
cōnspiciundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
cōnspiciendī cōnspiciendō cōnspiciendum cōnspiciendō cōnspectum cōnspectū

Derived terms[edit]

References[edit]

  • conspicio in Enrico Olivetti, editor (2003-2024), Dizionario Latino, Olivetti Media Communication
  • conspicio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • conspicio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • conspicio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • to make oneself conspicuous: conspici, conspicuum esse aliqua re
  • conspicio in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[2], pre-publication website, 2005-2016