continuatus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Perfect passive participle of continuō.

Participle[edit]

continuātus (feminine continuāta, neuter continuātum); first/second-declension participle

  1. connected, continued

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative continuātus continuāta continuātum continuātī continuātae continuāta
Genitive continuātī continuātae continuātī continuātōrum continuātārum continuātōrum
Dative continuātō continuātō continuātīs
Accusative continuātum continuātam continuātum continuātōs continuātās continuāta
Ablative continuātō continuātā continuātō continuātīs
Vocative continuāte continuāta continuātum continuātī continuātae continuāta

Adjective[edit]

continuātus (feminine continuāta, neuter continuātum); first/second-declension adjective

  1. uninterrupted, unbroken
    Synonyms: assiduus, continuus, perennis
  2. consecutive
  3. contiguous or adjacent to
  4. permanent
    Synonyms: aeternus, aeternus, perennis, assiduus, perpetuus, diuturnus

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative continuātus continuāta continuātum continuātī continuātae continuāta
Genitive continuātī continuātae continuātī continuātōrum continuātārum continuātōrum
Dative continuātō continuātō continuātīs
Accusative continuātum continuātam continuātum continuātōs continuātās continuāta
Ablative continuātō continuātā continuātō continuātīs
Vocative continuāte continuāta continuātum continuātī continuātae continuāta

References[edit]