efficio

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From ex- (out of) +‎ faciō (do, make).

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

efficiō (present infinitive efficere, perfect active effēcī, supine effectum); third conjugation iō-variant

  1. to make or work out; effect, execute, complete, accomplish, make, form, compose
    Synonyms: perficiō, cōnficiō, dēfungor, absolvō, conclūdō, condō, agō, expleō, patrō, cumulō, impleō, peragō, exsequor, fungor, perpetrō, gerō, nāvō, trānsigō, prōflīgō, persolvō, claudō, inclūdō, perferō, exhauriō
  2. to cause to occur, to bring about, to effect, to realize
    Synonyms: pariō, offerō, ēdō, importō, addūcō, īnferō, afferō, iniciō
  3. to produce, bear, yield
    Synonyms: prōcreō, ēnītor, genō, suscipiō, prōdō, pariō, creō, cōnītor, gignō, edō
    Antonym: necō
  4. to yield, bear, amount to, make out
  5. (philosophy) to make out, show, prove, deduce

Conjugation[edit]

   Conjugation of efficiō (third conjugation -variant)
indicative singular plural
first second third first second third
active present efficiō efficis efficit efficimus efficitis efficiunt
imperfect efficiēbam efficiēbās efficiēbat efficiēbāmus efficiēbātis efficiēbant
future efficiam efficiēs efficiet efficiēmus efficiētis efficient
perfect effēcī effēcistī effēcit effēcimus effēcistis effēcērunt,
effēcēre
pluperfect effēceram effēcerās effēcerat effēcerāmus effēcerātis effēcerant
future perfect effēcerō effēceris effēcerit effēcerimus effēceritis effēcerint
sigmatic future1 effexō effexis effexit effeximus effexitis effexint
passive present efficior efficeris,
efficere
efficitur efficimur efficiminī efficiuntur
imperfect efficiēbar efficiēbāris,
efficiēbāre
efficiēbātur efficiēbāmur efficiēbāminī efficiēbantur
future efficiar efficiēris,
efficiēre
efficiētur efficiēmur efficiēminī efficientur
perfect effectus + present active indicative of sum
pluperfect effectus + imperfect active indicative of sum
future perfect effectus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present efficiam efficiās efficiat efficiāmus efficiātis efficiant
imperfect efficerem efficerēs efficeret efficerēmus efficerētis efficerent
perfect effēcerim effēcerīs effēcerit effēcerīmus effēcerītis effēcerint
pluperfect effēcissem effēcissēs effēcisset effēcissēmus effēcissētis effēcissent
sigmatic aorist1 effexim effexīs effexīt effexīmus effexītis effexint
passive present efficiar efficiāris,
efficiāre
efficiātur efficiāmur efficiāminī efficiantur
imperfect efficerer efficerēris,
efficerēre
efficerētur efficerēmur efficerēminī efficerentur
perfect effectus + present active subjunctive of sum
pluperfect effectus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present effice efficite
future efficitō efficitō efficitōte efficiuntō
passive present efficere efficiminī
future efficitor efficitor efficiuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives efficere effēcisse effectūrum esse efficī effectum esse effectum īrī
participles efficiēns effectūrus effectus efficiendus,
efficiundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
efficiendī efficiendō efficiendum efficiendō effectum effectū

1At least one use of the archaic "sigmatic future" and "sigmatic aorist" tenses is attested, which are used by Old Latin writers; most notably Plautus and Terence. The sigmatic future is generally ascribed a future or future perfect meaning, while the sigmatic aorist expresses a possible desire ("might want to").

Derived terms[edit]

Related terms[edit]

Descendants[edit]

  • English: effect
  • French: effectuer
  • Spanish: efectuar

References[edit]

  • efficio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • efficio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • efficio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • God made the world: deus mundum aedificavit, fabricatus est, effecit (not creavit)
    • Fortune makes men shortsighted, infatuates them: fortuna caecos homines efficit, animos occaecat
    • to obtain a result in something: aliquid efficere, consequi in aliqua re (De Or. 1. 33. 152)
    • to draw a conclusion from a thing: concludere, colligere, efficere, cogere ex aliqua re
    • the conclusion proves that..: ratio or rationis conclusio efficit
    • it follows from this that..: ex quo, unde, hinc efficitur ut
    • to form two legions: efficere duas legiones
    • to build a ship, a fleet: navem, classem aedificare, facere, efficere, instituere