eicio

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From ex- (out of) +‎ iaciō (throw, hurl).

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

ēiciō (present infinitive ēicere, perfect active ēiēcī, supine ēiectum); third conjugation iō-variant

  1. to cast, thrust or drive out
    Synonyms: excipiō, extrahō, exciō, ēdūcō
    Antonyms: īnsertō, īnserō
  2. to expel, drive into exile, banish, eject; reject
    Synonyms: exigō, ablēgō, expellō, exsulō, eximō, āmoveō, fugō, auferō, pellō
  3. (reflexive) to exit, go out, rush toward
    Synonyms: egredior, abeo, exeo, evado
    Antonyms: ineo, intro, ingredior, introeo, accedo, immigrō
  4. to drive a ship to land; run aground, cast ashore, wreck, strand

Conjugation[edit]

   Conjugation of ēiciō (third conjugation -variant)
indicative singular plural
first second third first second third
active present ēiciō ēicis ēicit ēicimus ēicitis ēiciunt
imperfect ēiciēbam ēiciēbās ēiciēbat ēiciēbāmus ēiciēbātis ēiciēbant
future ēiciam ēiciēs ēiciet ēiciēmus ēiciētis ēicient
perfect ēiēcī ēiēcistī ēiēcit ēiēcimus ēiēcistis ēiēcērunt,
ēiēcēre
pluperfect ēiēceram ēiēcerās ēiēcerat ēiēcerāmus ēiēcerātis ēiēcerant
future perfect ēiēcerō ēiēceris ēiēcerit ēiēcerimus ēiēceritis ēiēcerint
passive present ēicior ēiceris,
ēicere
ēicitur ēicimur ēiciminī ēiciuntur
imperfect ēiciēbar ēiciēbāris,
ēiciēbāre
ēiciēbātur ēiciēbāmur ēiciēbāminī ēiciēbantur
future ēiciar ēiciēris,
ēiciēre
ēiciētur ēiciēmur ēiciēminī ēicientur
perfect ēiectus + present active indicative of sum
pluperfect ēiectus + imperfect active indicative of sum
future perfect ēiectus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present ēiciam ēiciās ēiciat ēiciāmus ēiciātis ēiciant
imperfect ēicerem ēicerēs ēiceret ēicerēmus ēicerētis ēicerent
perfect ēiēcerim ēiēcerīs ēiēcerit ēiēcerīmus ēiēcerītis ēiēcerint
pluperfect ēiēcissem ēiēcissēs ēiēcisset ēiēcissēmus ēiēcissētis ēiēcissent
passive present ēiciar ēiciāris,
ēiciāre
ēiciātur ēiciāmur ēiciāminī ēiciantur
imperfect ēicerer ēicerēris,
ēicerēre
ēicerētur ēicerēmur ēicerēminī ēicerentur
perfect ēiectus + present active subjunctive of sum
pluperfect ēiectus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present ēice ēicite
future ēicitō ēicitō ēicitōte ēiciuntō
passive present ēicere ēiciminī
future ēicitor ēicitor ēiciuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives ēicere ēiēcisse ēiectūrum esse ēicī ēiectum esse ēiectum īrī
participles ēiciēns ēiectūrus ēiectus ēiciendus,
ēiciundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
ēiciendī ēiciendō ēiciendum ēiciendō ēiectum ēiectū

Derived terms[edit]

Related terms[edit]

Descendants[edit]

  • English: eject

References[edit]

  • eicio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • eicio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • eicio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • to hiss an actor off the stage: histrionem exsibilare, explodere, eicere, exigere
    • to banish love from one's mind: amorem ex animo eicere
    • to banish a person, send him into exile: in exsilium eicere or expellere aliquem
    • to banish a person, send him into exile: de, e civitate aliquem eicere
    • to expel from the senate: e senatu eicere
    • to be stranded: in litus eici (B. G. 5. 10)
  • Dizionario Llatino, Olivetti