facilis

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Esperanto[edit]

Pronunciation[edit]

  • (file)

Verb[edit]

facilis

  1. past of facili

Latin[edit]

Etymology[edit]

From Proto-Italic *fakelis, from earlier *θakelis. Equivalent to faciō (do, make) +‎ -ilis.

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

facilis (neuter facile, comparative facilior, superlative facillimus, adverb facile); third-declension two-termination adjective

  1. that may or can be done or made
  2. easy, facile
    Synonym: prōmptus
    Antonym: difficilis
  3. ready, quick, easily moving
    Synonyms: rapidus, celer, vēlōx, properus, levis, prōmptus
    Antonyms: lentus, tardus, sērus
  4. good-natured, agreeable
  5. courteous
  6. sociable, affable
    Synonyms: affābilis, amīcābilis, benevolēns
    Antonyms: inimīcus, hostīlis, īnfestus, īnfēnsus, oblīquus, adversus, dīversus, āversus, inīquus
  7. compliant, willing, yielding
    Synonyms: obsequēns, obsequiōsus, oboediēns
    Antonyms: sēditiōsus, tumultuōsus, turbulentus, obstinātus, difficilis

Declension[edit]

Third-declension two-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative facilis facile facilēs facilia
Genitive facilis facilium
Dative facilī facilibus
Accusative facilem facile facilēs
facilīs
facilia
Ablative facilī facilibus
Vocative facilis facile facilēs facilia

Antonyms[edit]

Derived terms[edit]

Descendants[edit]

  • Catalan: fàcil
  • Dalmatian: fázil
  • English: facile
  • French: facile
  • Galician: fácil
  • Italian: facile
  • Piedmontese: facil
  • Portuguese: fácil
  • Romanian: facil
  • Spanish: fácil

References[edit]

  • făcĭlis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • facilis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • facilis in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • facilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • to have an appreciative audience: populum facilem, aequum habere
    • to be a ready, fluent speaker: facilem et expeditum esse ad dicendum (Brut. 48. 180)
    • a sociable, affable disposition: facilitas, faciles mores (De Am. 3. 11)
  • facilis in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[2], pre-publication website, 2005-2016