inicio

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: inició and início

Catalan[edit]

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

inicio

  1. first-person singular present indicative of iniciar

Ido[edit]

Etymology[edit]

From iniciar +‎ -o.

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

inicio (plural inicii)

  1. initiative

Latin[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From in- (in, at, on; into, onto) +‎ iaciō (throw, hurl).

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

iniciō (present infinitive inicere, perfect active iniēcī, supine iniectum); third conjugation iō-variant

  1. to throw, cast, hurl or place in, on, into, upon, over or at
    Synonyms: coniciō, iaculor, adiciō, obiciō, abiciō, permittō, iaciō, iactō, trāiciō, impingō, ēmittō, mittō, lībrō
  2. to take hold of, lay one's hands upon
  3. to seize, take possession of
    Synonyms: acquiro, apiscor, comparo, paro, sumo, emo, nanciscor, adipiscor
  4. to inspire, infuse, cause
    Synonyms: pariō, offerō, ēdō, importō, addūcō, īnferō, afferō, efficiō
  5. to dwell or reflect upon
  6. to suggest, mention
    Synonyms: innuō, indicō

Conjugation[edit]

   Conjugation of iniciō (third conjugation -variant)
indicative singular plural
first second third first second third
active present iniciō inicis inicit inicimus inicitis iniciunt
imperfect iniciēbam iniciēbās iniciēbat iniciēbāmus iniciēbātis iniciēbant
future iniciam iniciēs iniciet iniciēmus iniciētis inicient
perfect iniēcī iniēcistī iniēcit iniēcimus iniēcistis iniēcērunt,
iniēcēre
pluperfect iniēceram iniēcerās iniēcerat iniēcerāmus iniēcerātis iniēcerant
future perfect iniēcerō iniēceris iniēcerit iniēcerimus iniēceritis iniēcerint
sigmatic future1 iniexō iniexis iniexit inieximus iniexitis iniexint
passive present inicior iniceris,
inicere
inicitur inicimur iniciminī iniciuntur
imperfect iniciēbar iniciēbāris,
iniciēbāre
iniciēbātur iniciēbāmur iniciēbāminī iniciēbantur
future iniciar iniciēris,
iniciēre
iniciētur iniciēmur iniciēminī inicientur
perfect iniectus + present active indicative of sum
pluperfect iniectus + imperfect active indicative of sum
future perfect iniectus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present iniciam iniciās iniciat iniciāmus iniciātis iniciant
imperfect inicerem inicerēs iniceret inicerēmus inicerētis inicerent
perfect iniēcerim iniēcerīs iniēcerit iniēcerīmus iniēcerītis iniēcerint
pluperfect iniēcissem iniēcissēs iniēcisset iniēcissēmus iniēcissētis iniēcissent
sigmatic aorist1 iniexim iniexīs iniexīt iniexīmus iniexītis iniexint
passive present iniciar iniciāris,
iniciāre
iniciātur iniciāmur iniciāminī iniciantur
imperfect inicerer inicerēris,
inicerēre
inicerētur inicerēmur inicerēminī inicerentur
perfect iniectus + present active subjunctive of sum
pluperfect iniectus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present inice inicite
future inicitō inicitō inicitōte iniciuntō
passive present inicere iniciminī
future inicitor inicitor iniciuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives inicere iniēcisse iniectūrum esse inicī iniectum esse iniectum īrī
participles iniciēns iniectūrus iniectus iniciendus,
iniciundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
iniciendī iniciendō iniciendum iniciendō iniectum iniectū

1At least one use of the archaic "sigmatic future" and "sigmatic aorist" tenses is attested, which are used by Old Latin writers; most notably Plautus and Terence. The sigmatic future is generally ascribed a future or future perfect meaning, while the sigmatic aorist expresses a possible desire ("might want to").

Derived terms[edit]

Related terms[edit]

Descendants[edit]

  • English: inject
  • French: injecter
  • Galician: enxeitar
  • Italian: iniettare
  • Romanian: injecta
  • Spanish: inyectar

References[edit]

  • inicio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • inicio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • inicio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
  • Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • to lay violent hands on a person: manus inicere, inferre, afferre alicui
    • to mention a thing incidentally, casually: mentionem inicere de aliqua re or Acc. c. Inf.
    • a doubt arises in my mind: dubitatio mihi affertur, inicitur
    • to inspire fear, terror: timorem, terrorem alicui inicere, more strongly incutere
    • to inspire any one with hope: spem alicui facere, afferre, inicere
    • to rouse a person's suspicions: suspicionem movere, excitare, inicere, dare alicui
    • to inspire some one with religious scruples: religionem alicui afferre, inicere, incutere
    • to build a bridge over a river: inicere pontem
    • to rush into the midst of the foe: in medios hostes se inicere
    • to throw grappling irons on board; to board: copulas, manus ferreas (in navem) inicere

Portuguese[edit]

Verb[edit]

inicio

  1. first-person singular present indicative of iniciar

Spanish[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): (Spain) /iˈniθjo/ [iˈni.θjo]
  • IPA(key): (Latin America) /iˈnisjo/ [iˈni.sjo]
  • (Spain) Rhymes: -iθjo
  • (Latin America) Rhymes: -isjo
  • Syllabification: i‧ni‧cio

Etymology 1[edit]

Borrowed from Latin initium.

Noun[edit]

inicio m (plural inicios)

  1. start, initiation
  2. home (software term)
Derived terms[edit]

Etymology 2[edit]

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb[edit]

inicio

  1. first-person singular present indicative of iniciar

Further reading[edit]