inmissus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Perfect passive participle of inmittō.
Participle[edit]
inmissus (feminine inmissa, neuter inmissum); first/second-declension participle
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | inmissus | inmissa | inmissum | inmissī | inmissae | inmissa | |
Genitive | inmissī | inmissae | inmissī | inmissōrum | inmissārum | inmissōrum | |
Dative | inmissō | inmissō | inmissīs | ||||
Accusative | inmissum | inmissam | inmissum | inmissōs | inmissās | inmissa | |
Ablative | inmissō | inmissā | inmissō | inmissīs | |||
Vocative | inmisse | inmissa | inmissum | inmissī | inmissae | inmissa |