inrumpo

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

inrumpō (present infinitive inrumpere, perfect active inrūpī, supine inruptum); third conjugation

  1. Alternative form of irrumpō

Conjugation[edit]

   Conjugation of inrumpō (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present inrumpō inrumpis inrumpit inrumpimus inrumpitis inrumpunt
imperfect inrumpēbam inrumpēbās inrumpēbat inrumpēbāmus inrumpēbātis inrumpēbant
future inrumpam inrumpēs inrumpet inrumpēmus inrumpētis inrumpent
perfect inrūpī inrūpistī inrūpit inrūpimus inrūpistis inrūpērunt,
inrūpēre
pluperfect inrūperam inrūperās inrūperat inrūperāmus inrūperātis inrūperant
future perfect inrūperō inrūperis inrūperit inrūperimus inrūperitis inrūperint
passive present inrumpor inrumperis,
inrumpere
inrumpitur inrumpimur inrumpiminī inrumpuntur
imperfect inrumpēbar inrumpēbāris,
inrumpēbāre
inrumpēbātur inrumpēbāmur inrumpēbāminī inrumpēbantur
future inrumpar inrumpēris,
inrumpēre
inrumpētur inrumpēmur inrumpēminī inrumpentur
perfect inruptus + present active indicative of sum
pluperfect inruptus + imperfect active indicative of sum
future perfect inruptus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present inrumpam inrumpās inrumpat inrumpāmus inrumpātis inrumpant
imperfect inrumperem inrumperēs inrumperet inrumperēmus inrumperētis inrumperent
perfect inrūperim inrūperīs inrūperit inrūperīmus inrūperītis inrūperint
pluperfect inrūpissem inrūpissēs inrūpisset inrūpissēmus inrūpissētis inrūpissent
passive present inrumpar inrumpāris,
inrumpāre
inrumpātur inrumpāmur inrumpāminī inrumpantur
imperfect inrumperer inrumperēris,
inrumperēre
inrumperētur inrumperēmur inrumperēminī inrumperentur
perfect inruptus + present active subjunctive of sum
pluperfect inruptus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present inrumpe inrumpite
future inrumpitō inrumpitō inrumpitōte inrumpuntō
passive present inrumpere inrumpiminī
future inrumpitor inrumpitor inrumpuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives inrumpere inrūpisse inruptūrum esse inrumpī inruptum esse inruptum īrī
participles inrumpēns inruptūrus inruptus inrumpendus,
inrumpundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
inrumpendī inrumpendō inrumpendum inrumpendō inruptum inruptū

References[edit]

  • inrumpo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers