insidiae

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From īnsideō (to sit in, upon).

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

īnsidiae f pl (genitive īnsidiārum); first declension

  1. (usually in the plural) ambush
  2. (usually in the plural) artifice, plot, snare
    • c. 100 CE – 110 CE, Tacitus, Histories 4.16:
      ubi insidiae parum cessere, ad vim transgressus Canninefatis, Frisios, Batavos propriis cuneis componit
      • Translation by Alfred John Church and William Jackson Brodribb
        When stratagem proved ineffectual, he resorted to force, arranging in distinct columns the Canninefates, the Batavians, and the Frisii.

Declension[edit]

First-declension noun, plural only.

Case Plural
Nominative īnsidiae
Genitive īnsidiārum
Dative īnsidiīs
Accusative īnsidiās
Ablative īnsidiīs
Vocative īnsidiae

Derived terms[edit]

References[edit]

  • insidiae”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • insidiae”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • insidiae in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • insidiae in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.