interiectus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Perfect passive participle of intericiō.

Pronunciation[edit]

Participle[edit]

interiectus (feminine interiecta, neuter interiectum); first/second-declension participle

  1. thrown or placed between

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative interiectus interiecta interiectum interiectī interiectae interiecta
Genitive interiectī interiectae interiectī interiectōrum interiectārum interiectōrum
Dative interiectō interiectō interiectīs
Accusative interiectum interiectam interiectum interiectōs interiectās interiecta
Ablative interiectō interiectā interiectō interiectīs
Vocative interiecte interiecta interiectum interiectī interiectae interiecta

Derived terms[edit]

Related terms[edit]

References[edit]

  • interiectus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • interiectus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • at a great distance: longo spatio, intervallo interiecto
    • after a year has elapsed: anno peracto, circumacto, interiecto, intermisso