multo

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: multó and multò

Catalan[edit]

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

multo

  1. first-person singular present indicative of multar

Cebuano[edit]

Etymology[edit]

From Spanish muerto (dead).

Noun[edit]

multo

  1. (rare) a ghost; the disembodied soul; the soul or spirit of a deceased person; a spirit appearing after death; an apparition; a specter

Chavacano[edit]

Etymology[edit]

Inherited from Spanish muerto (dead).

Noun[edit]

multo

  1. ghost; apparition of the dead

Esperanto[edit]

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

multo (accusative singular multon, plural multoj, accusative plural multojn)

  1. a sizeable quantity or number

Derived terms[edit]

Interlingua[edit]

Etymology[edit]

From Italian molto.

Adverb[edit]

multo

  1. very

Related terms[edit]

Italian[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈmul.to/
  • Rhymes: -ulto
  • Hyphenation: mùl‧to

Verb[edit]

multo

  1. first-person singular present indicative of multare

Latin[edit]

Alternative forms[edit]

Pronunciation[edit]

Etymology 1[edit]

From multa (penalty, fine) +‎ .

Verb[edit]

multō (present infinitive multāre, perfect active multāvī, supine multātum); first conjugation

  1. (law) to punish; to sentence; to fine
    Synonyms: castīgō, pūniō, expiō, mulctō, obiūrgō, animadvertō, moneō, plēctō, ulcīscor, exsequor
Conjugation[edit]
   Conjugation of multō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present multō multās multat multāmus multātis multant
imperfect multābam multābās multābat multābāmus multābātis multābant
future multābō multābis multābit multābimus multābitis multābunt
perfect multāvī multāvistī multāvit multāvimus multāvistis multāvērunt,
multāvēre
pluperfect multāveram multāverās multāverat multāverāmus multāverātis multāverant
future perfect multāverō multāveris multāverit multāverimus multāveritis multāverint
passive present multor multāris,
multāre
multātur multāmur multāminī multantur
imperfect multābar multābāris,
multābāre
multābātur multābāmur multābāminī multābantur
future multābor multāberis,
multābere
multābitur multābimur multābiminī multābuntur
perfect multātus + present active indicative of sum
pluperfect multātus + imperfect active indicative of sum
future perfect multātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present multem multēs multet multēmus multētis multent
imperfect multārem multārēs multāret multārēmus multārētis multārent
perfect multāverim multāverīs multāverit multāverīmus multāverītis multāverint
pluperfect multāvissem multāvissēs multāvisset multāvissēmus multāvissētis multāvissent
passive present multer multēris,
multēre
multētur multēmur multēminī multentur
imperfect multārer multārēris,
multārēre
multārētur multārēmur multārēminī multārentur
perfect multātus + present active subjunctive of sum
pluperfect multātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present multā multāte
future multātō multātō multātōte multantō
passive present multāre multāminī
future multātor multātor multantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives multāre multāvisse multātūrum esse multārī multātum esse multātum īrī
participles multāns multātūrus multātus multandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
multandī multandō multandum multandō multātum multātū
Related terms[edit]
Descendants[edit]
  • Italian: multare
  • Portuguese: multar
  • Sicilian: murtari
  • Spanish: multar

Etymology 2[edit]

From multus (much).

Adverb[edit]

multō (not comparable)

  1. by much, by far
    multo postlong time later
    multo antelong time ago
  2. a great deal, a lot of

Adjective[edit]

multō

  1. dative/ablative masculine/neuter singular of multus

References[edit]

  • multo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • multo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • multo in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • multo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • to punish by banishment: aliquem exsilio afficere, multare
    • to condemn some one to a fine: pecunia multare aliquem
    • to punish any one with death: morte multare aliquem (Catil. 1. 11. 28)
    • (ambiguous) our generation has seen many victories: nostra aetas multas victorias vidit
    • (ambiguous) to foresee the far distant future: futura or casus futuros (multo ante) prospicere
    • (ambiguous) the day is already far advanced: multus dies or multa lux est
    • (ambiguous) late at night: multa de nocte
    • (ambiguous) he has had many painful experiences: multa acerba expertus est
    • (ambiguous) to be well-informed, erudite: multa cognita, percepta habere, multa didicisse
    • (ambiguous) to collect, accumulate instances: multa exempla in unum (locum) colligere
    • (ambiguous) to go deeply into a matter, discuss it fully: multa verba facere
    • (ambiguous) he has made several mistakes: saepe (crebro, multa) peccavit, erravit, lapsus est
    • (ambiguous) to make extracts from Cicero's writings: aliquid, multa ex Ciceronis libris excerpere (not excerpere librum)
    • (ambiguous) we are united by many mutual obligations: multa et magna inter nos officia intercedunt (Fam. 13. 65)
    • (ambiguous) to obtain many (few) votes in a century or tribe: multa (pauca) puncta in centuria (tribu) aliqua ferre
    • (ambiguous) the victory cost much blood and many wounds, was very dearly bought: victoria multo sanguine ac vulneribus stetit (Liv. 23. 30)
    • (ambiguous) in short; to be brief: ne multa, quid plura? sed quid opus est plura?
  • Dizionario Latino, Olivetti

Masbatenyo[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Spanish muerto (dead).

Noun[edit]

multo

  1. ghost; specter
    Synonym: kalag

Portuguese[edit]

Pronunciation[edit]

 
  • (Brazil) IPA(key): /ˈmuw.tu/ [ˈmuʊ̯.tu]
    • (Southern Brazil) IPA(key): /ˈmuw.to/ [ˈmuʊ̯.to]

  • Rhymes: (Portugal) -ultu, (Brazil) -uwtu
  • Hyphenation: mul‧to

Verb[edit]

multo

  1. first-person singular present indicative of multar

Spanish[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈmulto/ [ˈmul̪.t̪o]
  • Rhymes: -ulto
  • Syllabification: mul‧to

Verb[edit]

multo

  1. first-person singular present indicative of multar

Tagalog[edit]

Etymology[edit]

Early borrowing from Spanish muerto (dead). Doublet of muwerto.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /mulˈto/, [mʊlˈto]
  • Hyphenation: mul‧to

Noun[edit]

multó (Baybayin spelling ᜋᜓᜎ᜔ᜆᜓ)

  1. ghost; specter
    Synonym: (diminutive) mumo
  2. spirit of a deceased person
    Synonyms: kaluluwa, espiritu

Further reading[edit]