nuntiatus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Perfect passive participle of nūntiō (announce).

Participle[edit]

nūntiātus (feminine nūntiāta, neuter nūntiātum); first/second-declension participle

  1. announced, declared, having been announced.
  2. related, narrated, having been related.

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative nūntiātus nūntiāta nūntiātum nūntiātī nūntiātae nūntiāta
Genitive nūntiātī nūntiātae nūntiātī nūntiātōrum nūntiātārum nūntiātōrum
Dative nūntiātō nūntiātō nūntiātīs
Accusative nūntiātum nūntiātam nūntiātum nūntiātōs nūntiātās nūntiāta
Ablative nūntiātō nūntiātā nūntiātō nūntiātīs
Vocative nūntiāte nūntiāta nūntiātum nūntiātī nūntiātae nūntiāta

References[edit]

  • nuntiatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
  • Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • (ambiguous) news reached Rome: Romam nuntiatum est, allatum est