praecludo

Latin

Etymology

prae- +‎ clūdō.

Pronunciation

• (Classical) IPA^(key): /prae̯ˈkluː.doː/, [präe̯ˈkɫ̪uːd̪oː]
• (modern Italianate Ecclesiastical) IPA^(key): /preˈklu.do/, [preˈkluːd̪o]

Verb

praeclūdō (present infinitive praeclūdere, perfect active praeclūsī, supine praeclūsum); third conjugation

1. to close or block
2. to forbid access to

Conjugation

Conjugation of praeclūdō (third conjugation)
indicative		singular			plural
		first	second	third	first	second	third
active	present	praeclūdō	praeclūdis	praeclūdit	praeclūdimus	praeclūditis	praeclūdunt
	imperfect	praeclūdēbam	praeclūdēbās	praeclūdēbat	praeclūdēbāmus	praeclūdēbātis	praeclūdēbant
	future	praeclūdam	praeclūdēs	praeclūdet	praeclūdēmus	praeclūdētis	praeclūdent
	perfect	praeclūsī	praeclūsistī	praeclūsit	praeclūsimus	praeclūsistis	praeclūsērunt, praeclūsēre
	pluperfect	praeclūseram	praeclūserās	praeclūserat	praeclūserāmus	praeclūserātis	praeclūserant
	future perfect	praeclūserō	praeclūseris	praeclūserit	praeclūserimus	praeclūseritis	praeclūserint
passive	present	praeclūdor	praeclūderis, praeclūdere	praeclūditur	praeclūdimur	praeclūdiminī	praeclūduntur
	imperfect	praeclūdēbar	praeclūdēbāris, praeclūdēbāre	praeclūdēbātur	praeclūdēbāmur	praeclūdēbāminī	praeclūdēbantur
	future	praeclūdar	praeclūdēris, praeclūdēre	praeclūdētur	praeclūdēmur	praeclūdēminī	praeclūdentur
	perfect	praeclūsus + present active indicative of sum
	pluperfect	praeclūsus + imperfect active indicative of sum
	future perfect	praeclūsus + future active indicative of sum
subjunctive		singular			plural
		first	second	third	first	second	third
active	present	praeclūdam	praeclūdās	praeclūdat	praeclūdāmus	praeclūdātis	praeclūdant
	imperfect	praeclūderem	praeclūderēs	praeclūderet	praeclūderēmus	praeclūderētis	praeclūderent
	perfect	praeclūserim	praeclūserīs	praeclūserit	praeclūserīmus	praeclūserītis	praeclūserint
	pluperfect	praeclūsissem	praeclūsissēs	praeclūsisset	praeclūsissēmus	praeclūsissētis	praeclūsissent
passive	present	praeclūdar	praeclūdāris, praeclūdāre	praeclūdātur	praeclūdāmur	praeclūdāminī	praeclūdantur
	imperfect	praeclūderer	praeclūderēris, praeclūderēre	praeclūderētur	praeclūderēmur	praeclūderēminī	praeclūderentur
	perfect	praeclūsus + present active subjunctive of sum
	pluperfect	praeclūsus + imperfect active subjunctive of sum
imperative		singular			plural
		first	second	third	first	second	third
active	present	—	praeclūde	—	—	praeclūdite	—
	future	—	praeclūditō	praeclūditō	—	praeclūditōte	praeclūduntō
passive	present	—	praeclūdere	—	—	praeclūdiminī	—
	future	—	praeclūditor	praeclūditor	—	—	praeclūduntor
non-finite forms		active			passive
		present	perfect	future	present	perfect	future
infinitives		praeclūdere	praeclūsisse	praeclūsūrum esse	praeclūdī	praeclūsum esse	praeclūsum īrī
participles		praeclūdēns	—	praeclūsūrus	—	praeclūsus	praeclūdendus, praeclūdundus
verbal nouns		gerund				supine
		genitive	dative	accusative	ablative	accusative	ablative
		praeclūdendī	praeclūdendō	praeclūdendum	praeclūdendō	praeclūsum	praeclūsū

Descendants

• English: preclude
• Italian: precludere
• Spanish: precluir
• Portuguese: precludir
• French: perclure

References

• “praecludo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
• “praecludo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
• praecludo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.