praemissus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Perfect passive participle of praemittō.

Participle[edit]

praemissus (feminine praemissa, neuter praemissum); first/second-declension participle

  1. sent forward or ahead

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative praemissus praemissa praemissum praemissī praemissae praemissa
Genitive praemissī praemissae praemissī praemissōrum praemissārum praemissōrum
Dative praemissō praemissō praemissīs
Accusative praemissum praemissam praemissum praemissōs praemissās praemissa
Ablative praemissō praemissā praemissō praemissīs
Vocative praemisse praemissa praemissum praemissī praemissae praemissa

References[edit]

  • praemissus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • praemissus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.