reliquus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From *relikuwos. See relinquo.

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

reliquus (feminine reliqua, neuter reliquum); first/second-declension adjective

  1. remaining
  2. surviving

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative reliquus reliqua reliquum reliquī reliquae reliqua
Genitive reliquī reliquae reliquī reliquōrum reliquārum reliquōrum
Dative reliquō reliquō reliquīs
Accusative reliquum reliquam reliquum reliquōs reliquās reliqua
Ablative reliquō reliquā reliquō reliquīs
Vocative relique reliqua reliquum reliquī reliquae reliqua

Descendants[edit]

  • French: relique
  • Spanish: reliquia

References[edit]

  • reliquus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • reliquus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • reliquus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • reliquus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • the rest of one's life: quod reliquum est vitae
    • (ambiguous) to pass on: ad reliqua pergamus, progrediamur
  • De Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 7)‎[2], Leiden, Boston: Brill, →ISBN