remitto

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From re- +‎ mittō.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

remittō (present infinitive remittere, perfect active remīsī, supine remissum); third conjugation

  1. to send back, to remit, to throw back, restore
    Synonym: reddō
    Antonyms: reciperō, recipiō, revocō
  2. to forgive, free one from any thing
    Synonyms: ignōscō, parcō, āmittō, dōnō, dīmittō, perdōnō, condōnō
  3. to give up, reject, yield, resign, grant, concede
    Synonyms: dēserō, relinquō, omittō, dēdō, concēdō, dēcēdō, linquō, dēsinō, dēstituō, dēficiō, oblīvīscor, cēdō, dissimulō, trādō, committō, addīcō, praetereō, neglegō, pōnō, reddō, , permittō, tribuō, dēferō
  4. to omit to do any thing
    Synonyms: parcō, praetereō, omittō, permittō, āmittō, neglegō
  5. to cease
    Synonyms: cessō, sistō, dēsistō, subsistō, dēsinō, conticēscō, quiēscō, trānseō
    Antonyms: coepiō, incohō, incipiō
  6. to allow, permit
    Synonyms: permittō, immittō, sinō, concēdō, cēdō, condōnō
  7. to relax, to diminish
  8. to forgo, to do without
    • Dig. XVII.I.3 Paulus libro trigensimo secundo ad edictum
      Praeterea in causa mandati etiam illud vertitur, ut interim nec melior causa mandantis fieri possit, interdum melior, deterior vero numquam. Et quidem si mandavi tibi, ut aliquam rem mihi emeres, nec de pretio quicquam statui tuque emisti, utrimque actio nascitur. Quod si pretium statui tuque pluris emisti, quidam negaverunt te mandati habere actionem, etiamsi paratus esses id quod excedit remittere: namque iniquum est non esse mihi cum illo actionem, si nolit, illi vero, si velit, mecum esse.
      Meanwhile it belongs to the case of the mandate that the case of mandator cannot become better in the meantime, meanwhile better, but never worse. And for sure if I mandate you to buy me a thing and haven’t stated anything about its price then claims arise on both sides. But when I have stated the price and you have bought it for more, some deny your claim from the mandate, even if you have been ready to forgo the surplus: For it is unjust when I haven’t a claim against him if he wants not but he has a claim against me if he wants.

Conjugation[edit]

   Conjugation of remittō (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present remittō remittis remittit remittimus remittitis remittunt
imperfect remittēbam remittēbās remittēbat remittēbāmus remittēbātis remittēbant
future remittam remittēs remittet remittēmus remittētis remittent
perfect remīsī remīsistī remīsit remīsimus remīsistis remīsērunt,
remīsēre
pluperfect remīseram remīserās remīserat remīserāmus remīserātis remīserant
future perfect remīserō remīseris remīserit remīserimus remīseritis remīserint
passive present remittor remitteris,
remittere
remittitur remittimur remittiminī remittuntur
imperfect remittēbar remittēbāris,
remittēbāre
remittēbātur remittēbāmur remittēbāminī remittēbantur
future remittar remittēris,
remittēre
remittētur remittēmur remittēminī remittentur
perfect remissus + present active indicative of sum
pluperfect remissus + imperfect active indicative of sum
future perfect remissus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present remittam remittās remittat remittāmus remittātis remittant
imperfect remitterem remitterēs remitteret remitterēmus remitterētis remitterent
perfect remīserim remīserīs remīserit remīserīmus remīserītis remīserint
pluperfect remīsissem remīsissēs remīsisset remīsissēmus remīsissētis remīsissent
passive present remittar remittāris,
remittāre
remittātur remittāmur remittāminī remittantur
imperfect remitterer remitterēris,
remitterēre
remitterētur remitterēmur remitterēminī remitterentur
perfect remissus + present active subjunctive of sum
pluperfect remissus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present remitte remittite
future remittitō remittitō remittitōte remittuntō
passive present remittere remittiminī
future remittitor remittitor remittuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives remittere remīsisse remissūrum esse remittī remissum esse remissum īrī
participles remittēns remissūrus remissus remittendus,
remittundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
remittendī remittendō remittendum remittendō remissum remissū

Derived terms[edit]

Descendants[edit]

  • Catalan: remetre
  • English: remit
  • French: remettre
  • Galician: remitir
  • Portuguese: remitir
  • Spanish: remitir

References[edit]

  • remitto”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • remitto”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • remitto in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • the wind is falling: ventus remittit (opp. increbrescit)
    • to indulge oneself: animum or simply se remittere
    • to relax one's studies: litterarum studia remittere
    • the pain grows less: dolores remittunt, relaxant
    • to live as scrupulously moral a life as ever: nihil ex pristina virtute remittere
    • to separate, be divorced (used of man or woman): nuntium remittere alicui (De Or. 1. 40)
    • to separate (of the woman): repudium remittere viro (Dig. 24. 3)
    • to re-open the courts: iustitium remittere