sacerrimus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

sacerrimus (feminine sacerrima, neuter sacerrimum, positive sacer); first/second declension

  1. superlative degree of sacer; most or very sacred
    • Seneca the Elder, Suasoriae 6.1:
      M[ārcus] Catō, sōlus maximum vīvendī moriendīque exemplum, morī māluit quam rogāre (nec erat Antōnium rogātūrus), et illās usque ad ultimum diem pūrās ā cīvīlī sanguine manūs in pectus sacerrimum armavit.
      Marcus Cato, alone our noblest pattern in life and in death, chose to die rather than beg for mercy - yet it was no Antony he had to petition - and armed those hands of his, to the last unstained by Roman blood, against his own noble breast.

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative sacerrimus sacerrima sacerrimum sacerrimī sacerrimae sacerrima
Genitive sacerrimī sacerrimae sacerrimī sacerrimōrum sacerrimārum sacerrimōrum
Dative sacerrimō sacerrimō sacerrimīs
Accusative sacerrimum sacerrimam sacerrimum sacerrimōs sacerrimās sacerrima
Ablative sacerrimō sacerrimā sacerrimō sacerrimīs
Vocative sacerrime sacerrima sacerrimum sacerrimī sacerrimae sacerrima