Piso

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir aussi : piso

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom propre [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif Piso Pisonēs
Vocatif Piso Pisonēs
Accusatif Pisonem Pisonēs
Génitif Pisonis Pisonum
Datif Pisonī Pisonibus
Ablatif Pisonĕ Pisonibus

Piso \Prononciation ?\ masculin

  1. Pison, surnom utilisé dans la gens Calpurnia.
    • Fama fuit Subrium Flavum cum centurionibus occulto consilio, neque tamen ignorante Seneca, destinavisse, ut post occisum opera Pisonis Neronem Piso quoque interficeretur tradereturque imperium Senecae, quasi insonti et claritudine virtutum ad summum fastigium delecto. quin et verba Flavi vulgabantur, non referre dedecori, si citharoedus demoveretur et tragoedus succederet (quia ut Nero cithara, ita Piso tragico ornatu canebat). — (Tacite, Annales)
      Le bruit courut que Subrius, de concert avec les centurions, avait décidé secrètement, mais non pourtant à l’insu de Sénèque, qu’une fois Néron tué par la main de Pison, Pison serait tué à son tour, et l’empire donné à Sénèque, comme à un homme sans reproche, appelé au rang suprême par l’éclat de ses vertus. On débitait même une parole de Subrius : Opprobre pour opprobre, qu’importe un musicien ou un acteur de tragédies ? car, si Néron jouait de la lyre, Pison déclamait en habit de tragédien. — (traduction)

Dérivés[modifier le wikicode]

Voir aussi[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]