ποινή

古典ギリシア語

語源

ギリシア祖語 *kʷoinā́ < 印欧祖語 *kʷoynéh₂ < 語根 *kʷey-

発音

 

• IPA: /po͜ɪ.nɛ᷄ː/ → /py.ˈni/ → /pi.ˈni/

紀元前5世紀: IPA^(?): /po͜ɪ.nɛ᷄ː/

紀元前1世紀: IPA^(?): /py.ˈne/

4世紀: IPA^(?): /py.ˈni/

10世紀: IPA^(?): /py.ˈni/

15世紀: IPA^(?): /pi.ˈni/

名詞

ποινή (属格 ποινῆς) 女性, 第1変化 (poinḗ)

1. （殺人被害者の遺族が受け取る）慰謝料、賠償金。
2. 罰、罰金。
3. 補償、賠償。

ἡ ποινή; τῆς ποινῆς (アッティカ) の第1変化

格 / #	Singular(単数)	Dual(双数)	Plural(複数)
Nom.(主格)	ἡ ποινή hē poinḗ	τὼ ποινᾱ́ tṑ poinā́	αἱ ποιναί hai poinaí
Gen.(属格)	τῆς ποινῆς tês poinês	τοῖν ποιναῖν toîn poinaîn	τῶν ποινῶν tôn poinôn
Dat.(与格)	τῇ ποινῇ têi poinêi	τοῖν ποιναῖν toîn poinaîn	ταῖς ποιναῖς taîs poinaîs
Acc.(対格)	τὴν ποινήν tḕn poinḗn	τὼ ποινᾱ́ tṑ poinā́	τᾱ̀ς ποινᾱ́ς tā̀s poinā́s
Voc.(呼格)	ποινή poinḗ	ποινᾱ́ poinā́	ποιναί poinaí
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

類義語

• (語義2) ζημῐ́ᾱ (zēmíā), θωή (thōḗ)

諸言語への影響

• ギリシア語: ποινή (poiní)
• → ラテン語: poena

---

ギリシア語

語源

古典ギリシア語 ποινή (poinḗ)

名詞

ποινή 女性(poiní) (複数: ποινές (poinés))

1. (法律) 刑罰。

    ποινή の格変化

	単数(ενικός)	複数(πληθυντικός)
主格(ονομαστική)	ποινή	ποινές
属格(γενική)	ποινής	ποινών
対格(αιτιατική)	ποινή	ποινές
呼格(κλητική)	ποινή	ποινές

関連語

• αξιόποινος (axiópoinos)
• ποινικολόγος (poinikológos)
• ποινικοποίηση (poinikopoíisi)
• ποινικοποιώ (poinikopoió)
• ποινικός (poinikós)
• ποινολόγιο (poinológio)