książę

ポーランド語

語源

• ksiądzの指小形。

発音^(?)

• IPA: /ˈkɕɔ̃w̃ʒɛ/

名詞

książę 男性 人称

1. 君主。公。候。
   • wielki książę litewski^(wp) - リトアニア大公

格変化

    książę の格変化

	単数	複数
主格(Mianownik)	książę	książęta
生格(Dopełniacz)	księcia	książąt
与格(Celownik)	księciu	księciom
対格(Biernik)	księcia	książąt
造格(Narzędnik)	księciem	książętami
前置格(Miejscownik)	księciu	książętach
呼格(Wołacz)	książę	książęta

• 対格形を除き、-ę語尾の中性名詞（例: zwierzę）と同様の格変化をする。

上位語

• władca

派生語

名詞：

• księstwo 中性
• księżna 女性
  • księżniczka 女性

形容詞：

• książęcy

関連語

名詞：

• księżyc 男性

参照

• król, pan