attingo

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Italian[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /atˈtin.ɡo/
  • Rhymes: -inɡo
  • Hyphenation: at‧tìn‧go

Verb[edit]

attingo

  1. first-person singular present indicative of attingere

Anagrams[edit]

Latin[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From ad- +‎ tangō (touch).

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

attingō (present infinitive attingere, perfect active attigī, supine attāctum); third conjugation

  1. to come in contact with, touch
  2. to assault; strike, attack
  3. (in eating) to touch, taste
  4. to approach, reach, arrive at
  5. to be contiguous to, lie near, border upon
  6. to touch, affect, interest, reach
  7. to mention slightly, touch upon
  8. to undertake, enter upon, engage in,
  9. to be similar; to belong, relate or appertain to, concern

Conjugation[edit]

   Conjugation of attingō (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present attingō attingis attingit attingimus attingitis attingunt
imperfect attingēbam attingēbās attingēbat attingēbāmus attingēbātis attingēbant
future attingam attingēs attinget attingēmus attingētis attingent
perfect attigī attigistī attigit attigimus attigistis attigērunt,
attigēre
pluperfect attigeram attigerās attigerat attigerāmus attigerātis attigerant
future perfect attigerō attigeris attigerit attigerimus attigeritis attigerint
passive present attingor attingeris,
attingere
attingitur attingimur attingiminī attinguntur
imperfect attingēbar attingēbāris,
attingēbāre
attingēbātur attingēbāmur attingēbāminī attingēbantur
future attingar attingēris,
attingēre
attingētur attingēmur attingēminī attingentur
perfect attāctus + present active indicative of sum
pluperfect attāctus + imperfect active indicative of sum
future perfect attāctus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present attingam attingās attingat attingāmus attingātis attingant
imperfect attingerem attingerēs attingeret attingerēmus attingerētis attingerent
perfect attigerim attigerīs attigerit attigerīmus attigerītis attigerint
pluperfect attigissem attigissēs attigisset attigissēmus attigissētis attigissent
passive present attingar attingāris,
attingāre
attingātur attingāmur attingāminī attingantur
imperfect attingerer attingerēris,
attingerēre
attingerētur attingerēmur attingerēminī attingerentur
perfect attāctus + present active subjunctive of sum
pluperfect attāctus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present attinge attingite
future attingitō attingitō attingitōte attinguntō
passive present attingere attingiminī
future attingitor attingitor attinguntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives attingere attigisse attāctūrum esse attingī attāctum esse attāctum īrī
participles attingēns attāctūrus attāctus attingendus,
attingundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
attingendī attingendō attingendum attingendō attāctum attāctū

Derived terms[edit]

Related terms[edit]

Descendants[edit]

References[edit]

  • attingo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • attingo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • attingo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • to be contiguous, adjacent to a country: tangere, attingere terram
    • to touch with the fingertips: extremis digitis aliquid attingere
    • to have a superficial knowledge, a smattering of literature, of the sciences: primis (ut dicitur) or primoribus labris gustare or attingere litteras
    • to touch briefly on a thing: breviter tangere, attingere aliquid
    • to make a cursory mention of a thing; to mention by the way (not obiter or in transcursu): strictim, leviter tangere, attingere, perstringere aliquid
    • to make a cursory mention of a thing; to mention by the way (not obiter or in transcursu): quasi praeteriens, in transitu attingere aliquid
    • to dwell only on the main points: res summas attingere
    • the battering-ram strikes the wall: aries murum attingit, percutit