recondo

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From re- +‎ condo.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

recondō (present infinitive recondere, perfect active recondidī, supine reconditum); third conjugation

  1. to put away, stow away, hoard
  2. to hide or conceal
    Synonyms: vēlō, dissimulō, occultō, indūcō, operiō, obnūbō, occulō, condō, verrō, obruō, adoperiō, nūbō, cooperiō, tegō, abscondō, abdō, premō, opprimō, comprimō, prōtegō, mergō
    Antonyms: adaperiō, aperiō, patefaciō

Conjugation[edit]

   Conjugation of recondō (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present recondō recondis recondit recondimus reconditis recondunt
imperfect recondēbam recondēbās recondēbat recondēbāmus recondēbātis recondēbant
future recondam recondēs recondet recondēmus recondētis recondent
perfect recondidī recondidistī recondidit recondidimus recondidistis recondidērunt,
recondidēre
pluperfect recondideram recondiderās recondiderat recondiderāmus recondiderātis recondiderant
future perfect recondiderō recondideris recondiderit recondiderimus recondideritis recondiderint
passive present recondor reconderis,
recondere
reconditur recondimur recondiminī reconduntur
imperfect recondēbar recondēbāris,
recondēbāre
recondēbātur recondēbāmur recondēbāminī recondēbantur
future recondar recondēris,
recondēre
recondētur recondēmur recondēminī recondentur
perfect reconditus + present active indicative of sum
pluperfect reconditus + imperfect active indicative of sum
future perfect reconditus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present recondam recondās recondat recondāmus recondātis recondant
imperfect reconderem reconderēs reconderet reconderēmus reconderētis reconderent
perfect recondiderim recondiderīs recondiderit recondiderīmus recondiderītis recondiderint
pluperfect recondidissem recondidissēs recondidisset recondidissēmus recondidissētis recondidissent
passive present recondar recondāris,
recondāre
recondātur recondāmur recondāminī recondantur
imperfect reconderer reconderēris,
reconderēre
reconderētur reconderēmur reconderēminī reconderentur
perfect reconditus + present active subjunctive of sum
pluperfect reconditus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present reconde recondite
future reconditō reconditō reconditōte reconduntō
passive present recondere recondiminī
future reconditor reconditor reconduntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives recondere recondidisse reconditūrum esse recondī reconditum esse reconditum īrī
participles recondēns reconditūrus reconditus recondendus,
recondundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
recondendī recondendō recondendum recondendō reconditum reconditū

Descendants[edit]

  • Franco-Provençal: recondre
  • English: recondite, recond

References[edit]

  • recondo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • recondo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • recondo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • abstruse studies: studia, quae in reconditis artibus versantur (De Or. 1. 2. 8)
    • to sheath one's sword: gladium in vaginam recondere