γόνυ

古典ギリシア語

語源

ギリシア祖語 *gónu < 印欧祖語 *ǵónu

発音

 

• IPA: /ɡó.ny/ → /ˈɣo.ny/ → /ˈɣo.ni/

紀元前5世紀: IPA^(?): /ɡó.ny/ 4文字目のυは曖昧な母音

紀元前1世紀: IPA^(?): /ˈɡo.ny/

4世紀: IPA^(?): /ˈɣo.ny/

10世紀: IPA^(?): /ˈɣo.ny/

15世紀: IPA^(?): /ˈɣo.ni/

名詞

γόνῠ (属格 γόνᾰτος) 中性, 第3変化 (gónu)

1. (解剖学) 膝（ひざ）。

τὸ γόνῠ; τοῦ γόνᾰτος (アッティカ) の第3変化

格 / #	Singular(単数)	Dual(双数)	Plural(複数)
Nom.(主格)	τὸ γόνῠ tò gónu	τὼ γόνᾰτε tṑ gónate	τᾰ̀ γόνᾰτᾰ tà gónata
Gen.(属格)	τοῦ γόνᾰτος toû gónatos	τοῖν γονᾰ́τοιν toîn gonátoin	τῶν γονᾰ́των tôn gonátōn
Dat.(与格)	τῷ γόνᾰτῐ tôi gónati	τοῖν γονᾰ́τοιν toîn gonátoin	τοῖς γόνᾰσῐ / γόνᾰσῐν toîs gónasi(n)
Acc.(対格)	τὸ γόνῠ tò gónu	τὼ γόνᾰτε tṑ gónate	τᾰ̀ γόνᾰτᾰ tà gónata
Voc.(呼格)	γόνῠ gónu	γόνᾰτε gónate	γόνᾰτᾰ gónata
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

τὸ γόνῠ; τοῦ γούνᾰτος (イオニア) の第3変化

格 / #	Singular(単数)	Dual(双数)	Plural(複数)
Nom.(主格)	τὸ γόνῠ tò gónu	τὼ γούνᾰτε tṑ goúnate	τᾰ̀ γούνᾰτᾰ tà goúnata
Gen.(属格)	τοῦ γούνᾰτος toû goúnatos	τοῖν γουνᾰ́τοιν toîn gounátoin	τῶν γουνᾰ́των tôn gounátōn
Dat.(与格)	τῷ γούνᾰτῐ tôi goúnati	τοῖν γουνᾰ́τοιν toîn gounátoin	τοῖσῐ / τοῖσῐν γούνᾰσῐ / γούνᾰσῐν / γούνᾰσσῐ / γούνᾰσσῐν toîsi(n) goúnasi(n) / goúnassi(n)
Acc.(対格)	τὸ γόνῠ tò gónu	τὼ γούνᾰτε tṑ goúnate	τᾰ̀ γούνᾰτᾰ tà goúnata
Voc.(呼格)	γόνῠ gónu	γούνᾰτε goúnate	γούνᾰτᾰ goúnata
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

• イオニア: 単数属格: γούνατος, 複数与格: γούνασι/γούνασσι
• 詩的: 単数属格: γουνός, 単数与格: γουνί, 複数(主格・対格・呼格): γοῦνα, 複数属格: γούνων
• アイオリス: 複数(主格・対格・呼格): γόνα, 複数属格: γόνων

派生語

• γονῠαλγής (gonualgḗs)
• γονῠκαμψεπίκυρτος (gonukampsepíkurtos)
• γονῠκαυσαγρύπνα (gonukausagrúpna)
• γονῠκλινέω (gonuklinéō)
• γονῠκλινής (gonuklinḗs)
• γονῠκλιτέω (gonuklitéō)
• γονύκροτος (gonúkrotos)
• γονῠπετής (gonupetḗs)
• γονῠπετέω (gonupetéō)
• γονῠπλήξ (gonuplḗx)
• ἐπῐγονᾰτῐ́ς (epigonatís)

関連語

• γνύξ (gnúx)

諸言語への影響

• ギリシア語: γόνατο (gónato)