στυγνός

古典ギリシア語

語源

στυγέω (stugéō) +‎ -νός (-nós)

発音

 

• IPA: /sty.ɡnós/ → /sty.ˈɣnos/ → /sti.ˈɣnos/

紀元前5世紀: IPA^(?): /sty.ɡnós/ ambiguous vowel υ at 3

紀元前1世紀: IPA^(?): /sty.ˈɡnos/

4世紀: IPA^(?): /sty.ˈɣnos/

10世紀: IPA^(?): /sty.ˈɣnos/

15世紀: IPA^(?): /sti.ˈɣnos/

形容詞

στυγνός 男性, στυγνή 女性, στυγνόν 中性; 第1/第2変化; (stugnós)

1. 嫌（きら）われた。
2. 敵意を抱（いだ）いている。
3. 陰気な。

第1/第2変化 of στυγνός; στυγνή; στυγνόν (Attic)

Number		Singular(単数)				Dual(双数)				Plural(複数)
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nom.(主格)		στυγνός stugnós	στυγνή stugnḗ	στυγνόν stugnón		στυγνώ stugnṓ	στυγνᾱ́ stugnā́	στυγνώ stugnṓ		στυγνοί stugnoí	στυγναί stugnaí	στυγνᾰ́ stugná
Gen.(属格)		στυγνοῦ stugnoû	στυγνῆς stugnês	στυγνοῦ stugnoû		στυγνοῖν stugnoîn	στυγναῖν stugnaîn	στυγνοῖν stugnoîn		στυγνῶν stugnôn	στυγνῶν stugnôn	στυγνῶν stugnôn
Dat.(与格)		στυγνῷ stugnôi	στυγνῇ stugnêi	στυγνῷ stugnôi		στυγνοῖν stugnoîn	στυγναῖν stugnaîn	στυγνοῖν stugnoîn		στυγνοῖς stugnoîs	στυγναῖς stugnaîs	στυγνοῖς stugnoîs
Acc.(対格)		στυγνόν stugnón	στυγνήν stugnḗn	στυγνόν stugnón		στυγνώ stugnṓ	στυγνᾱ́ stugnā́	στυγνώ stugnṓ		στυγνούς stugnoús	στυγνᾱ́ς stugnā́s	στυγνᾰ́ stugná
Voc.(呼格)		στυγνέ stugné	στυγνή stugnḗ	στυγνόν stugnón		στυγνώ stugnṓ	στυγνᾱ́ stugnā́	στυγνώ stugnṓ		στυγνοί stugnoí	στυγναί stugnaí	στυγνᾰ́ stugná
Derived forms		副詞				比較級				最上級
		στυγνῶς stugnôs				στυγνότερος stugnóteros				στυγνότᾰτος stugnótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

派生語

• στυγνάζω (stugnázō)
• στύγνασις (stúgnasis)
• στυγνία (stugnía)
• στυγνοποιός (stugnopoiós)
• στυγνότης (stugnótēs)
• στυγνόω (stugnóō)