aanvangen

オランダ語

発音

• IPA(?): /ˈaːnvɑŋə(n)/ :

語源1

複合語 aan +‎ vangen

動詞

aanvangen (強変化 第7類)

1. (他動詞) 始（はじ）める。開始する。着手する。
2. (自動詞) 始（はじ）まる。

aanvangen (強変化 第7類, 分離動詞)の活用
不定詞	aanvangen
過去 単数形	ving aan
過去分詞	aangevangen
不定詞	aanvangen
現在分詞	aanvangen 中性
動名詞	—
	主節		従属節
	現在形	過去形	現在形	過去形
第一人称単数	vang aan	ving aan	aanvang	aanving
第二人称単数 (jij)	vangt aan	ving aan	aanvangt	aanving
第二人称単数 (u)	vangt aan	ving aan	aanvangt	aanving
第二人称単数 (gij)	vangt aan	vingt aan	aanvangt	aanvingt
第三人称単数	vangt aan	ving aan	aanvangt	aanving
複数	vangen aan	vingen aan	aanvangen	aanvingen
接続法単数1	vange aan	vinge aan	aanvange	aanvinge
接続法複数1	vangen aan	vingen aan	aanvangen	aanvingen
命令法単数	vang aan
命令法複数1	vangt aan
分詞	aanvangend	aangevangen
1) 古語.

語源2

名詞

aanvangen

1. aanvangの複数形。

アナグラム

• vangen aan