λαιμός

ギリシア語

語源

古典ギリシア語 λαιμός (laimós)

発音

• IPA(?): /lɛ.ˈmɔs/

名詞

λαιμός 男性(laimós) (複数: λαιμοί (laimoí))

1. (解剖学) 首（くび）。
2. (解剖学) 喉（のど）。咽頭。

    λαιμός の格変化

	単数(ενικός)	複数(πληθυντικός)
主格(ονομαστική)	λαιμός	λαιμοί
属格(γενική)	λαιμού	λαιμών
対格(αιτιατική)	λαιμό	λαιμούς
呼格(κλητική)	λαιμέ	λαιμοί
単数対格の異形: λαιμόν

類義語

• αυχένας 男性 (afchénas)
• τράχηλος 男性 (tráchilos)

派生語

• μαυρόλαιμος (mavrólaimos)
• κοκκινολαίμης (kokkinolaímis)
• περιλαίμιο (perilaímio)

参照

• αυχενικός (afchenikós)

---

古典ギリシア語

発音

 

• IPA: /la͜ɪ.mós/ → /lɛ.ˈmos/ → /le.ˈmos/

紀元前5世紀: IPA^{(?): /la͜ɪ.mós/}

紀元前1世紀: IPA^{(?): /lɛ.ˈmos/}

4世紀: IPA^{(?): /lɛ.ˈmos/}

10世紀: IPA^{(?): /le.ˈmos/}

15世紀: IPA^{(?): /le.ˈmos/}

名詞

λαιμός (属格 λαιμοῦ) 男性, 第2変化 (laimós)

1. (解剖学) 喉（のど）。食道。

ὁ λαιμός; τοῦ λαιμοῦ (Attic) の第2変化

格 / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ λαιμός ho laimós	τὼ λαιμώ tṑ laimṓ	οἱ λαιμοί hoi laimoí
Genitive	τοῦ λαιμοῦ toû laimoû	τοῖν λαιμοῖν toîn laimoîn	τῶν λαιμῶν tôn laimôn
Dative	τῷ λαιμῷ tôi laimôi	τοῖν λαιμοῖν toîn laimoîn	τοῖς λαιμοῖς toîs laimoîs
Accusative	τὸν λαιμόν tòn laimón	τὼ λαιμώ tṑ laimṓ	τοὺς λαιμούς toùs laimoús
Vocative	λαιμέ laimé	λαιμώ laimṓ	λαιμοί laimoí
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

派生語

• λαιμαγχία (laimankhía)
• λαίμαργος (laímargos)
• λαιμάσσω (laimássō)
• λαίμαστρον (laímastron)
• λαιμάω (laimáō)
• λαιμίζω (laimízō)
• λαιμοδακής (laimodakḗs)
• λαιμοπέδη (laimopédē)
• λαιμόρρυτος (laimórrhutos)
• λαιμότμητος (laimótmētos)
• λαιμοτόμος (laimotómos)
• λαιμώρη (laimṓrē)

諸言語への影響

• ギリシア語: λαιμός (laimós)