zakładnik

ポーランド語

発音^(?)

• IPA: /zaˈkwadʲɲik/ （ザクワドニク）

名詞

zakładnik 男性 (人間、単数・生格および対格： zakładnika, 複数・主格および呼格： zakładnicy, 複数・生格および対格： zakładników)

1. 人質（ひとじち）。
   • Porywacze zażądali okupu. Jeśli go nie dostaną, to zabiją zakładników. - ハイジャック犯らは身代金（みのしろきん）の要求を行（おこな）った。もし身代金を受（う）け取（と）れないとなれば、人質は殺（ころ）されるだろう。

    zakładnik の格変化

	単数	複数
主格(Mianownik)	zakładnik	zakładnicy
生格(Dopełniacz)	zakładnika	zakładników
与格(Celownik)	zakładnikowi	zakładnikom
対格(Biernik)	zakładnika	zakładników
造格(Narzędnik)	zakładnikiem	zakładnikami
前置格(Miejscownik)	zakładniku	zakładnikach
呼格(Wołacz)	zakładniku	zakładnicy

派生語

• （女性形） → zakładniczka

訳語

• 「hostage」を参照。

関連語

• terror
• zakład